Het PRI-traject

In deze fase leer je jezelf dagelijks te observeren, zodat je zelf gaat ontdekken wanneer je in de ban bent van de invloed van je verleden, je emotionele brein geactiveerd is en je hierdoor leeft vanuit de illusie van je afweer. Dit onderdeel behelst het op een cognitief niveau bewust worden en actief zijn.

Minutieuze zelfobservatie vormt de basis van PRI en heeft geen einde. In die zin kun je zeggen dat PRI geen methode maar een ‘way of life’ is.

In deze fase van het PRI traject ontdek je wat er schuil gaat achter je afweer door het omkeren van je afweergedrag telkens wanneer deze zich voordoet. Dit PRI-onderdeel bestaat uit het heel bewust aan de slag gaan met je gedrag. In een aantal situaties betekent dit dat je zogenaamde exposure toepast. Dat wil zeggen dat je jezelf opzettelijk blootstelt aan datgene wat je het liefst zou willen vermijden, om toegang te kunnen krijgen tot het gevoel dat achter je vermijdingsgedrag verborgen zit.

Net als Fase 1 is dit een fase die net zolang doorgaat als nodig is, wat betekent dat zolang we afweer vertonen de noodzaak blijft bestaan deze om te keren. Ook hier kun je beter spreken van een ‘way of life’ dan van een tijdelijk ‘medicijn’.

In deze fase leer je je gevoel dat schuilgaat achter je afweer, toe te laten tijdens regressies, waarmee je afweer haar functie verliest.

1. PRI- regressies doen met behulp van je PRI-therapeut dient voornamelijk het doel om te leren hoe je zelfstandig regressies kunt doen en niet als een middel om te helen. Deze fase eindigt wanneer je in staat bent zelfstandig regressies toe te passen.
2. Het zelfstandig doen van regressies is van belang om je oude pijn gekoppeld aan je oude realiteit die deze oude pijn heeft veroorzaakt, boven tafel te krijgen, zodat integratie van je oude pijn en de daarbij behorende oude realiteit kan plaatsvinden. Deze fase is in principe eindig. Op het moment dat je je bewust bent van hoe je oude verdrongen realiteit er in grote lijnen uitzag en hoe dat gevoeld zou hebben, is deze fase niet meer nodig.

Ook het doen van regressies kan opgevat worden als een vorm van exposure, net zoals dat dikwijls het geval is bij het omkeren van afweergedrag. Tijdens een regressie stel je jezelf immers opzettelijk bloot aan oude situaties en gevoelens die je liever niet wilt ondergaan.

In deze laatste fase vindt de integratie tot één geheel plaats van cognitie, gedrag en gevoel, de drie pijlers van PRI.

Deze laatste PRI-fase eindigt in principe wanneer je afweer ontmanteld is, niet meer op je inwerkt, alle oude pijn geïntegreerd is en je continu volledig in contact bent met het nu.